1948 Free Stock Images

Include:

Old dictionary book

Old dictionary book

Ankara Opera Building

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

SALT Research, Harika-Kemali Söylemezoğlu Archive

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

SALT Araştırma, Harika-Kemali Söylemezoğlu Arşivi

Repository: SALT Research

Rights Info: This material can be used under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license.

70 Birthday Anniversary Gift brochure. I m not Old I m a Classic, King of the Road words with classic car. Born in 1948

70 Birthday Anniversary Gift brochure. I m not Old I m a Classic, King of the Road words with classic car. Born in 1948

Ankara Opera Building

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

SALT Research, Harika-Kemali Söylemezoğlu Archive

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

SALT Araştırma, Harika-Kemali Söylemezoğlu Arşivi

Repository: SALT Research

Rights Info: This material can be used under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license.

Ankara Opera Building

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

SALT Research, Harika-Kemali Söylemezoğlu Archive

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

SALT Araştırma, Harika-Kemali Söylemezoğlu Arşivi

Repository: SALT Research

Rights Info: This material can be used under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license.

Those things in the old city of Luoyang

Those things in the old city of Luoyang

Julie Andrews wax statue, Madame Tussaud`s Museum Vienna

Julie Andrews wax statue, Madame Tussaud`s Museum Vienna

The historic Milk Bottle Grocery in Oklahoma City, Oklahoma.

The historic Milk Bottle Grocery in Oklahoma City, Oklahoma.

Vintage Moore McCormack Lines Advertisement

Vintage Moore McCormack Lines Advertisement

Ankara Opera Building

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

SALT Research, Harika-Kemali Söylemezoğlu Archive

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

SALT Araştırma, Harika-Kemali Söylemezoğlu Arşivi

Repository: SALT Research

Rights Info: This material can be used under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license.

Peugeot 203 manufactured from 1948 to 1960

Peugeot 203 manufactured from 1948 to 1960

Detail of Monument to the Ghetto Heroes in Warsaw

Detail of Monument to the Ghetto Heroes in Warsaw

Car , The Peugeot 203

Car , The Peugeot 203

Land Rover Defender (2009)

Land Rover Defender (2009)

A stone Tablet from Assyria in Mespotamia in the Middle East

A stone Tablet from Assyria in Mespotamia in the Middle East

Ingrid Bergman,Jodie Foster

Ingrid Bergman,Jodie Foster

"The Citroën 2CV (French: "deux chevaux" i.e. "deux chevaux-vapeur" (lit. 'steam horses'), "two tax horsepower") was an economy car produced by the French car manufacturer Citroën between 1948 and 1990. It was technologically advanced and innovative, but with uncompromisingly utilitarian unconventional looks, and deceptively simple Bauhaus and Junkers early all metal aircraft inspired bodywork (corrugated for added strength without added weight), that belied the sheer quality of its underlying engineering. It was designed to motorise the large number of small-holder farmers in 1930s France, who were still using horses and carts. It is considered one of Citroën's most iconic cars. In 1953 Autocar in a technical review of the car wrote of "the extraordinary ingenuity of this design, which is undoubtedly the most original since the Model T Ford". It was described by Car Magazine journalist and author L. J. K. Setright as "the most intelligent application of minimalism ever to succeed as a car". It was designed for low cost, simplicity of use and maintenance, versatility, reliability, low fuel consumption and off-road driving. For this it had a light, easily serviceable engine, extremely soft long travel suspension (with height adjustment by lengthening/shortening of tie rods) high ground clearance, and for oversized loads a car-wide canvas sunroof, which (until 1955) also covered the boot. During a production run of 42 years between 1948 and 1990, 3,872,583 2CVs were produced, plus 1,246,306 Fourgonnettes (small 2CV delivery vans), as well as spawning mechanically identical vehicles including the Ami: 1,840,396; the Dyane: 1,444,583; the Acadiane: 253,393; and the Mehari: 144,953, a grand total of 8,756,688, of which there are still 3,382 on the road in the UK as of January 2013. From 1988 onwards, production took place in Portugal (Mangualde) rather than in France. This arrangement lasted for two years until 2CV production halted. Portuguese built cars, especially those from when production was winding down, have a reputation in the UK for being much less well made and more prone to corrosion than those made in France. Paradoxically the Portuguese plant was more up-to-date than the one in Levallois near Paris, and Portuguese 2CV manufacturing was to higher quality standards" Source: Wikipedia en.wikipedia.org/wiki/Citro%C3%ABn_2CV

Stamp printed by Austria, shows Edelweiss Leontopodium alpinum

Stamp printed by Austria, shows Edelweiss Leontopodium alpinum

Ankara Opera Building

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

SALT Research, Harika-Kemali Söylemezoğlu Archive

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

SALT Araştırma, Harika-Kemali Söylemezoğlu Arşivi

Repository: SALT Research

Rights Info: This material can be used under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license.

Old dictionary

Ankara Opera Building

The Ankara Opera Building, which hosts performances by the Ankara State Opera and Ballet and Ankara State Theater was designed and built as an exhibition center and only later converted into an opera house. In 1933 the National Economy Community opened an international competition for the building stating that it had to be in modernist style. A proposal by Şevki Balmumcu received first prize and construction went ahead between 1933 and 1934. In 1948 Paul Bonatz converted the building into an opera house and his addition of traditional Turkish architectural details made it more “national.” Balmumcu was not consulted about the building’s renovation, which disappointed and professionally disturbed him for years to come. In the garden of the building there are sculptures of Leyla Gencer, Cüneyt Gencer and Muhsin Ertuğrul.

SALT Research, Harika-Kemali Söylemezoğlu Archive

Günümüzde hem Ankara Devlet Opera ve Balesi temsillerine ev sahipliği yapan hem de Büyük Tiyatro adıyla Ankara Devlet Tiyatrosu için bir sahne olarak hizmet veren Ankara Opera Binası, ilk olarak bir sergi sarayı olarak inşa edildi, daha sonra opera binasına dönüştürüldü. Binanın tasarımına, Milli İktisat ve Tasarruf Cemiyeti’nin 1933’te açtığı uluslararası bir yarışma sonunda karar verildi. Yarışmanın duyurusunda, tasarımın modernist üslupta olması gerektiği özellikle belirtildi. Birinci seçilerek mimarı Şevki Balmumcu’ya büyük bir prestij kazandıran proje 1933-1934 yıllarında uygulandı. Paul Bonatz, 1948’te binayı işlevinden çok farklı olarak bir opera binasına çevirdi; Geleneksel Türk Mimarlığı’ndan detaylar ekleyerek binayı “millîleştirdi”. Tasarladığı binanın kendisine hiç danışılmadan, dönemin eğilimi olan İkinci Ulusal Mimarlık’a uygun hâle getirilmesi, Balmumcu’yu mesleki anlamda olumsuz etkiledi. Caddeye paralel uzanan ve birbirini dik kesen iki kitleden oluşan binanın bahçesinde Leyla Gencer, Cüneyt Gencer ve Muhsin Ertuğrul’un heykelleri bulunmaktadır.

SALT Araştırma, Harika-Kemali Söylemezoğlu Arşivi

Repository: SALT Research

Rights Info: This material can be used under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license.

1940s Vintage Camera

1940s Vintage Camera

- Home
- Search for 1948 free images